Tirana sonte nuk është më kryeqyteti i Shqipërisë – ishte thjesht një lagje tjetër e Kosovës! Qindra vetura me targa të Kosovës, flamuj kuqezi në çdo cep, tupanë, këngë patriotike, dhe një energji që vetëm shqiptarët dinë ta krijojnë. Nëse dikush pyeti pse u bllokua trafiku, përgjigjja ishte e thjeshtë: “Gjest, po vjen!”
Kjo nuk ishte thjesht një festë apo një tubim spontan. Kjo ishte një manifestim dashurie, krenarie dhe bashkimi kombëtar. Kosovarët zbarkuan në Tiranë me zemër të hapur, me këmbënguljen karakteristike dhe me ndjenjën e thellë se kufijtë ekzistojnë vetëm në letra, jo në zemra.
Fotoja e mbrëmjes – ku një lum makinash qe bllokuan rrugët e Tiranës, njerëzit brohorasin dhe valëvitin flamuj – është tashmë simbol i një mbrëmjeje që do të mbahet mend gjatë. Nuk është hera e parë që shqiptarët e Kosovës e mbushin Tiranën, por çdo herë është më e madhe, më emocionale, më e fortë.
Mesazhi? I qartë si drita e diellit:
“Jemi një. Gjaku, gjuha, flamuri dhe zemra – të gjitha janë të përbashkëta.”
Në këtë “bllokadë” të dashurisë, Tirana nuk u mërzit. Përkundrazi – u përqafua nga vëllezërit e saj, u përfshi në hare, dhe u kujtua edhe njëherë se sa bukur është të jesh shqiptar.
